3 sierpnia 2019 roku uczestnicy wycieczek po polsko-słowackim pograniczu zawitali do Wisły, aby wziąć udział w finale 30. Międzynarodowych Spotkań Folklorystycznych. Na scenie amfiteatru im. Stanisława Hadyny wystąpiły zespoły zarówno polskie (ANDRYCHÓW z Andrychowa, MYSTKOWIANIE z Mystkowa, RZESZOWIACY z Mielca), jak i zagraniczne (JUROŠĺK ze Słowacji, ARDELEANA z Rumunii, ABRAŠEVIĆ z Serbii, NÁDASDY z Węgier, JASEN z Chorwacji, KOLORY ZAKARPACIA z z Ukrainy, DANZARES z Chile, ANSAMBLI SADI HALILI z Albanii, PRÁCHEŇÁK z Czech, AKADEMIJA EUROART z Macedonii Północnej, MUTINS z Kanady, ARSIANI z Gruzji).

Grand Prix festiwalu otrzymał zespół NÁDASDY z Budapesztu (Węgry). Cztery nagrody regulaminowe otrzymały grupy: DANZARES z Santiago (Chile) – za przedstawienie dziedzictwa kulturowego mieszkańców Wyspy Wielkanocnej; JUROŠĺK z Michalovic (Słowacja) – za wspaniałą technikę taneczną; MYSTKOWIANIE z Mystkowa (Polska) – za udane przedstawienie realiów życia pogranicza lachowsko-pogórzańskiego; JASEN z Šaptinovci (Chorwacja) – za autentyczność i wierność tradycji.

Międzynarodowe Spotkania Folkorystyczne po raz pierwszy odbyły się 9 sierpnia 1990 roku w Wiśle. Jeszcze zanim zorganizowano je po raz pierwszy, w 1988 i 1989 roku, na wiślańskiej estradzie ruszyła impreza pod nazwą Międzynarodowa Estrada Folkoru. Nagrodę przyznawała publiczność. Jednocześnie występom przyglądała się komisja złożona z autorytetów w dziedzinie etnografii, która wkrótce opracowała pierwsze założenia regulaminowe. Pomysłodawcą i inicjatorem MSF był Ryszard Strutyński – dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bielsku-Białej (dziś Regionalnego Ośrodka Kultury) i przewodniczący Komitetu Koordynacyjnego TKB. Jego myśl wcielali w życie pracownicy tej instytucji, m.in. Anna Stachowska, kierownik biura organizacyjnego, wieloletnia dyrektor programowo-artystyczna TKB. Następnie przez wiele lat funkcję tę pełniła Anna Strojny. W tworzeniu idei imprezy, zapisanej w regulaminie, uczestniczyli od początku wybitni specjaliści w dziedzinie kultury ludowej i folkloru. Przypomnijmy wkład dwóch ekspertek polskiej sekcji CIOFF – etnomuzykolog Aleksandry Boguckiej i choreograf Mirosławy Bobrowskiej. W Międzynarodowej Radzie Artystycznej pracowało dotąd łącznie aż 40 ekspertów w dziedzinie folkloru, etnochoreografii, etnomuzykologii. Wśród nich znaleźli się muzycy, tancerze, instruktorzy, pedagodzy z Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Austrii, Rumunii, Słowenii, Ukrainy, Szwecji, Holandii, Bułgarii, Izraela, USA, Meksyku, Chile, Australii. Istotny jest również fakt, że MSF jest organizowany pod patronatem Międzynarodowej Rady Stowarzyszeń, Festiwali i Sztuki Ludowej (CIOFF).
Co roku w Spotkaniach bierze udział kilkanaście zespołów. W minionych 30 latach swoje programy zaprezentowało ponad 350 grup z blisko 70 państwa świata, z terenu Europy, Azji, obu Ameryk (w tym Grenlandii), Afryki, Australii i Oceanii oraz około 90 polskich. Zwyczaje, pieśni, tańce, muzyka, stroje z różnych regionów i krajów zachwycają, dostarczając widzom niezpomnianych wrażeń. Ponadto podczas MSF upowszechniane są idee pielęgnowania kultury rodzimej ziemi, pogłębiania świadomości kulturowej własnych korzeni, a przede wszystkim – powrotu do źródeł.
Warto również przypomnieć, że Spotkania są w założeniu imprezą wędrującą. Najwięcej, 17 razy odbyła się w Żywcu. Wisła gościła MSF 11 razy, a Szczyrk jeden raz (2004).