z Hałcnowa, ur. 1954 – zm. 2015

Przede wszystkim rzeźbiarz, choć próbował też drzeworytu i wykonywał maski obrzędowe. Urodził się w 1954 roku w Hałcnowie (dziś w granicach Bielska-Białej) i tu przez całe życie mieszkał. Artystyczną przygodę rozpoczął w latach szkolnych, podejmując się wykonania postaci Mikołaja Kopernika w kamieniu. Drewno okazało się jednak przychylniejszym surowcem.

Na dorobek Czesława Olmy składają się rzeźby przestrzenne i płaskorzeźby, pojedyncze figury, kompozycje wielopostaciowe i wielopoziomowe – charakteryzujące się zwartą bryłą, dynamizmem, ekspresją, kolorystyką eksponującą fakturę drewna. Wachlarz tematyczny jest bardzo szeroki. Dominuje tematyka sakralna (przede wszystkim Madonny, postacie Chrystusa, świętych i aniołów, niekiedy w formie kapliczek) i demonologiczna, ale znaczące miejsce w jego dorobku zajmują tematy obyczajowe, obrzędowe, społeczno-polityczne, literacko-historyczne. Twórca rzeźbił także obrzędowe szopki, wykonywał zabawki. Jego bogata wyobraźnia czerpała inspiracje z lektur, baśni, legend, przyrody. Nieobca była mu głębsza refleksja nad światem, życiem, własnym istnieniem. Krystyna Pieronkiewicz pisała o Czesławie Olmie: „Jak w materialnej formie przedstawić zapach zboża, szum drzewa? Aby snuć takie rozmyślania, trzeba być wrażliwym i bystrym obserwatorem przyrody”.

Czesław Olma rzadko brał udział w konkursach (choć w pocztątkowym okresie twórczości odnosił w nich sukcesy). Wolał realizować własne pomysły, a nie spełniać oczekiwania innych. Był w tym konsekwentny. Rzadko też uczestniczył w wystawach i kiermaszach. Brał udział m.in. w prezentacjach twórczości ludowej województwa bielskiego, ekspozycjach tematycznych i pokonkursowych. W 1996 roku w Galerii Sztuki Regionalnego Ośrodka Kultury w Bielsku-Białej miał pierwszą indywidualną wystawę. Prace przekazywał do galerii w Lublinie i Wrocławiu bądź sprzedawał prywatnym kolekcjonerom. Z dziełami o szczególnej dla siebie wartości nie rozstawał się nigdy – zdobiły jego niewielką pracownię.

Od 1984 roku był członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Prowadził warsztaty edukacyjne dla młodzieży, współpracując z Regionalnym Ośrodkiem Kultury w Bielsku-Białej (projekt „Jak powstaje dzieło”) i Teatrem Grodzkim. Rzeźby jego autorstwa współtworzyły scenografię dwóch widowisk w bielskim Teatrze Lalek Banialuka „W nicość śniąca się droga” wg Bolesława Leśmiana i „Pastorałki” Tytusa Czyżewskiego (oba w reżyserii Marii Schejbal).

Prace rzeźbiarza znajdują się w zbiorach muzueów w Bielsku-Białej, Katowicach i Łęczycy oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i na świecie.

Katalog, zorganizowanej w 2015 roku przez Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej, wystawy „Rzeźba ludowa powiatu bielskiego”, której jednym z bohaterów był Czesław Olma: