z Czechowic-Dziedzic, ur. 1949

Jedna z najbardziej znanych i cenionych malarek na szkle, a także nauczycielka wielu adeptów tej sztuki. Urodziła się w Bestwinie, a wychowała i mieszka w Czechowicach-Dziedzicach. Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Pszczynie, nauczała różnych przedmiotów – najchętniej rysunków. Prowadziła także zajęcia plastyczne i teatralne dla dzieci w świetlicy KWK Silesia.

Zamiłowanie do malarstwa na szkle pojawiło się pod wpływem wystawy w żywieckim muzeum. Rozalia Szypuła samodzielnie opanowała tę technikę, dochodząc z czasem do perfekcji. Już pierwsze obrazy zostały dobrze ocenione, co umożliwiło artystce współpracę z czechowicką Cepelią. W 1985 roku, po zaprezentowaniu obrazów podczas Tygodnia Kultury Beskidzkiej w Szczyrku, została przyjęta do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. To wytyczyło jej dalszą drogę twórczą – zajęła się wyłącznie malowaniem na szkle. Doskonaliła warsztat, poszerzała zakres tematyczny swoich dzieł, wypracowała indywidualny styl.

Artystka czerpie inspiracje z Pisma Świętego, żywotów świętych, folkloru, wydarzeń historycznych, legend, podań, porzekadeł i natury. Tematy prac to sceny biblijne, Madonny, świeci, szopki betlejemskie, góralskie obrzędy, życie codzienne, obyczaje, scenki historyczne, baśniowie bahaterowie, ptaki, kwiaty. Technika kompozycji i kolorystyka nawiązują do tradycyjnego ludowego malarstwa na szkle. Inwencja malarki przejawia się m.in. w wieloplanowym, strefowym bądź diagonalnym komponowaniu obrazów oraz w dynamicznym ujmowaniu scen zbiorowych. Jej sztukę cechuje estetyzm, precyzja i czystość konturu, intensywność i zmienność stosowanej palety barw.

Rozalia Szypuła ilustruje również książki (np. „Twórcy ludowi dzieciom”), prowadzi kółko malarstwa na szkle; wspólnie z mężem Józefem wykonała zabawki (nagrodzone w międzynarodowym konkursie).

Jest zdobywczynią nagród w licznych konkursach, w tym zagranicznych. Uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach sztuki ludowej w Polsce i za granicą. Jej prace prezentowane były w trakcie licznych ekspozycji w Polsce (Bielsko-Biała, Chorzów, Czechowice-Dziedzice, Katowice, Lublin, Szczyrk, Toruń, Warszawa, Żywiec), a także w Austrii, Czechach, Niemczech, we Francji, na Litwie i Węgrzech. Znalazły się w zbiorach muzeów w Bielsku-Białej, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Muzuem Ruchu Ludowego w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych w kraju, Europie, USA, Kanadzie, Brazylii, Meksyku, Australii. W 2005 roku, wspólnie z mężem, otrzymała Nagrodę im. Oskara Kolberga.