z Łękawicy, ur. 1926

Artysta ze ścisłej czołówki autentycznych twórców ludowych. Pełen ciepła człowiek o niezwykłym talencie i mądrości życiowej. Urodził się 28 lutego 1926 roku w Łękawicy, gdzie mieszka do dziś. Zajmuje się malarstwem na szkle, rzeźbą w drewnie i kamieniu, wykonuje gwiazdy kolędnicze, maski oraz szopki kukiełkowe. Wszystko to zanurzone jest w wiejskim widzeniu, pojmowaniu i interpretowaniu świata. Rzeźbić zaczął we wczesnej młodości i już w latach 50. XX wieku należał do grona cenionych rzeźbiarzy ludowych. Następnie zainteresował się malarstwem na szkle – dziedziną, która ulegała wówczas na Żywiecczyźnie zanikowi. Nigdy też nie zapominał o kolędowaniu. Z własnoręcznie wykonaną szopką chodził po domach, by śpiewać kolędy i pastorałki, których ma w swoim repertuarze – podobnie jak tekstów do przedstawień jasełkowych – sporo.

W twórczości Jana Hulki dominuje tematyka sakralna (wizerunki Matki Boskiej, Chrystusa, świętych, sceny biblijne), choć artysta utrwala też scenki rodzajowe z życia wsi, dawne tradycje, postacie historyczne i literackie. Ten sam temat realizuje najczęściej w kilku wariantach. Jego prace cechują prostota i mistrzowska precyzja. Warto podkreślić, że większość dzieł wykonywał wspólnie z żoną Anną Hulką.

Współpracował z Cepelią, należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Wielokrotnie, w ramach edukacji folklorystycznej, prowadził warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych, przekazując wiedzę i umiejętności tworzenia ludowych dzieł sztuki.

Józef Hulka zdobywał najwyższe nagrody w prestiżowych konkursach. Uczestniczył w bardzo wielu wystawach – w tym zagranicznych (we Francji, w Niemczech, Czechach, Słowacji, na Węgrzech), oraz kiermaszach sztuki ludowej i imprezach folklorystycznych. Został uhonorowany wieloma odznaczeniami i medalami, w tym Nagrodą im. Oskara Kolberga (1992) – wraz z żoną, i Nagrodą Marszałka Województwa Śląskiego za upowszechnianie kultury (2014).

Prace artysty znajdują się w muzeach etnograficznych, galeriach sztuki (w tym również we własnej, prowadzonej w Łękawicy od 1991 roku) oraz zbiorach prywatnych.